Ścinać, nie ścinać? - czyli o metamorfozach i podejmowaniu trudnych decyzji

Tak... włosy to zdecydowanie nasz odwieczny problem. Żyjemy, egzystujemy i nagle pojawia się w głowie ta myśl: muszę coś zmienić, i lądujemy w fotelu u fryzjera. Mamy nadzieję, że ta zmiana zmieni nasze życie. Czy to zawsze jest dobra decyzja? Czy tylko kusi nas ten diabeł, a później tego cholernie żałujemy i wciąż pojawia nam się przed oczami widok podłogi w naszych kłakach? W moim przypadku to nie była dobra zmiana... za krótko, za ciemno... ale wiem, że gdybym nie spróbowała nie dawałoby mi to spokoju. Ważne jest to, żeby przekonać się o tym samemu na własnej skórze.

Siedząc na fotelu powiedziałam: "przed ramiona....", no to mam, fakt, nie da się zaprzeczyć, zdecydowanie długość przed ramię.  Na szczęście włosy mi odrosną, a co do koloru to tylko szamponetka i niedługo znów będę naturalną blondynką. Z włosami, tak jak w życiu - dopóki czegoś nie spróbujemy, nie mówmy, że to nie dla nas. Dla niektórych to "coś", może być strzałem w 10. I pamiętajcie lepiej coś zrobić i żałować, niż żałować, że się nie zrobiło. Jakie to głębokie... tylko dlaczego akurat mi musiał trafić się ten "żal"... Patrząc teraz na zdjęcia nie poznaję siebie, nie to totalnie nie ja. Mam nadzieję, że już więcej aż tak nie zbłądzę w poszukiwaniu siebie. Ten wpis będzie na przyszłość moim przypomnieniem - Olu, nie farbuj włosów na ciemno! Cieszy mnie jednak to, że nie zdecydowałam się od razu zrobić trwałego koloru. Jakoś przetrzymam te 3-4 tygodnie. Wiecie, co jest najśmieszniejsze? Ja w liceum zrobiłam sobie identyczny kolor i byłam zadowolona. Ładnie wtedy musiałam mieć zrytą banię...
A Wy macie za sobą jakieś metamorfozy, których efekt - jakby to delikatnie powiedzieć - nie do końca Was zadowolił?

Płaszcz: Bershka    Koszula: sh    Spodnie: Reserved    Torba, bluzka: Zara    Buty: Adidas
Fotografie: NATALIA STĘPLEWSKA - kontakt